Angststoornis

Verschillende angststoornissen

Paniekstoornis

Mensen met een paniekstoornis hebben geregeld paniekaanvallen. Tijdens zo’n aanval kan de persoon een verhoogd hartritme hebben, transpireert, heeft ademhalingsproblemen, kan misselijk of duizelig worden en heeft soms koude rillingen. Psychisch ervaart de persoon dan vaak angst om dood te gaan of om lichamelijk letsel op te lopen. In veel gevallen gaat de persoon uiteindelijk een angst voor deze paniekaanvallen krijgen en situaties vermijden waarin de paniekaanval zich zou kunnen voordoen. Er wordt dan van agorafobie of pleinvrees gesproken.

Specifieke fobie

Soms treedt de paniek alleen in welbepaalde situaties of tijdens confrontatie met een (specifiek) object, er is dan sprake van een specifieke fobie, zoals voor hoogtes, spinnen of geprikt worden.

Sociale angststoornis

Iemand kan ook een sociale fobie oftewel een sociale angststoornis hebben. Men is dan bang voor alledaagse sociale interacties en gebeurtenissen, zoals feestjes, vergaderingen en soms telefoneren of boodschappen doen. Een angst voor afwijzing, commentaar, kritiek, pesten en uitgelachen worden speelt daarin mee. Naast een algemene sociale fobie bestaan er specifieke vormen als bloosangst, trilangst, plasangst en (angst om te) stotteren.

Gegeneraliseerde angststoornis

Bij een gegeneraliseerde angststoornis zijn mensen de hele tijd angstig en bezorgd over alledaagse dingen. Ze hebben moeite deze zorgen en angsten onder controle te houden. Een verschil met andere angststoornissen is dat deze angst de hele tijd aanwezig is, en niet komt door een bepaalde situatie.

Hypochondrie

Ook kunnen mensen bang zijn om een ernstige lichamelijke ziekte te hebben; dit wordt ook wel ziektevrees of hypochondrie genoemd. Ze kunnen deze angst moeilijk van zich afschudden. Als de patiënt dan daadwerkelijk een (lichte) ziekte heeft, interpreteert hij/zij het ziektebeeld ook als veel ernstiger dan het in werkelijkheid is.

Obsessieve-compulsieve stoornis

Mensen met een obsessieve-compulsieve stoornis, ook wel dwangstoornis genoemd, hebben een obsessieve drang om bepaalde handelingen (rituelen) uit te voeren. Deze handelingen worden uitgevoerd als reactie op dwangmatige gedachten (obsessies). Voor anderen lijken deze handelingen overbodig, maar voor de patiënt zijn deze handelingen van vitaal belang en moeten ze volgens een bepaald patroon worden uitgevoerd om vermeende nadelige gevolgen te voorkomen. Voorbeelden zijn het zeer vaak controleren of een deur gesloten is of het overmatig vaak moeten wassen van de handen.